Semi-marathon Visé

Warming-up

Lekker lopen! Dat is wat ik me voorneem terwijl ik samen met Harry van der Aart warmloop voor de halve marathon van Visé (Maasmarathon). Een week eerder had ik het nog over 'Als een gek beginnen!' en 'Doorkomen in een nieuw persoonlijk record 10k'. Maar de gemoedelijke sfeer, het warme lentezonnetje en de flinke wind (wind op kop de laatste kilometers) brengen me op andere gedachten. 

Relaxet keuvelen aan de start. Rechts Peter Vossius.
(Foto: Gilbert Simal)

Met 1096 deelnemers mag je deze wedstrijd goed bezet noemen. Aan de start tref ik Bas Vankan, zijn eerste wedstrijd (!) en Peter Vossius, waarmee ik nog een groot stuk heb gelopen tijdens de marathon van Rotterdam (hij finishte in 2.49.47!). Ook aan het vertrek enkele Afrikaanse vrienden (Kenia en Ethiopië), die flink gas gaan geven (zeker en vast); premie aan de streep is namelijk 500 euro (amai!!).

Start

Zoals verwacht wordt het veld de eerste kilometer flink uiteengeslagen. De Keniaan en Ethiopiër verdwijnen aan de horizon en ik zwem tussen de linies op ongeveer plek 10. Nu is het zaak om een leuk groepje te vormen en een mooi tempo te vinden. Ik sluit aan in een groepje met Peter Vossius, een Fransman en wat Walen en we draaien een gemiddelde van 3.45/km. De eerste 10k gaat in 37.17. 

Eerste kilometer; op zoek naar een groepje.
(Foto: Sportograf.com)

Gewoon lekker lopen!

Na tien kilometer lopen de Fransman en een Waal, die luisteren naar de namen Doménico Théry en Cédric Defawes (waarvan akte) langzaam van ons groepje weg. Het tempo zakt wat

in, daarom zet ik me even (2 km) op kop en probeer het heilige vuur in de groep weer wat aan te wakkeren. Een echte tempoversnelling zit er bij ons blijkbaar niet in. Ik kan nu kiezen om alleen het gat te dichten (tegen de wind in) of meelopen in de groep. Ik kies voor het laatste: gewoon lekker lopen!

Kopwerk verrichten. Links Peter Vossius.
(Foto: Sportograf.com)

Finish

Vanaf kilometer 18 zetten een paar Walen aan en dat is goed voor het gemiddelde. Het wordt zowaar een beetje een strijd en kan er zelfs van genieten. Temeer omdat ik al 6 kilometer heb lopen sparen en weet dat ik nog veel over heb. Na kilometer 19 zeg ik 'Toedeledoki!' en demarreer ik weg uit het groepje. Ik kijk nog even om en spoor de mannen aan ('Allez!'), maar ik merk dat volgen voor hen lastig is en vervolg solo mijn weg.

Finishfoto.
(Foto: Sportograf.com)

In Visé pers ik er nog een verdienstelijke sprint uit en finish ik in een tijd van 1.20.21 (8e plaats overall, 4e M35). Ik heb lekker gelopen: mission accomplished!

Nazit

Na de aankomst is het in Visé goed toeven. Ik tref op een gezellig binnenterrein (met drank en spijzen!) de mannen van de hele marathon. Jo Schoonbroodt (onze grijze Keniaan) heeft op z'n 67e zijn 67e (!) marathon onder de 3 uur gelopen. Ook de andere Limburgse mannen, o.a. Roger Vrancken, Iwan Theunissen, Erik Haakma en Peter Kohlen mogen trots zijn op hun prestaties: Chapeau!

Treechloop 2017

Warming-up

Kleinschalig, gezellig en uitstekend georganiseerd: de Treechloop in een notendop. Start/finish slechts 10 minuten fietsen van huis en warmlopen in een stralend zonnetje; dan kan de dag eigenlijk niet meer stuk. 

Strijdplan vandaag is simpel; de eerste 3 kilometer zijn vlak (gecontroleerd rammen), dan de Treechberg 2.0 (relatief herstellen), vervolgens plateau Sint Pietersberg (tempo maken) en bergaf via Zonneberg en Slavante naar de finish (ongecontroleerd rammen).

Keuvelen over het #ASICSFrontRunner-weekend tijdens het warmlopen.
(Foto: Frank Ubaghs)

Start -  Treechberg 2.0 - Plateau

Een paar honderd meter na de start zijn de kaarten al geschud; Willy Peter is de sterkste vandaag en ik volg (met wat anderen in mijn kielzog) op gepaste afstand. Ik blijf Willy volgen tot op de top van Treechberg 2.0, maar daarna is deze vogel gevlogen. Ik probeer het tempo op het plateau zo hoog mogelijk te houden en dat gaat redelijk. Het spannendste stukje moet dan nog komen...

Richting plateau.
(Foto: Marie-José Theunissen)

De kunst van het 'verlopen'.

Mannen gaan over het algemeen prat op hun richtingsgevoel. Ik niet. Ik verdwaal bij wijze van spreken nog in een parkeergarage. Tijdens het hardlopen is dat geen handige eigenschap. Zo maakte ik al extra meters tijdens de Annendaalloop (bij de 5km!), de Poort naar het Heuvelland, de Disloop in Sittard en de Geuldalloop. 

Mijn route (lichtgroene lijn) en de officiële route (donkere lijn).
Bron: Strava van Jo Schoonbroodt.

En ook vandaag is het raak. Roger Rousseau staat na een kilometer of acht klaar voor wat bemoedigende woorden en hij loopt een stukje mee. Een vrijwilliger informeert ons over de route ('Aan het einde rechts!') en we vervolgen onze weg. Roger twijfelt nog en dit blijkt niet onterecht. Na een vaag rondje door het weiland zien we rechts (voor mijn gevoel een 'shortcut') de nummer 3 en 4 (Robert Willemsen en Robert Smit, red.) naderen.

Een mentaal tikkie (van jewelste), maar Roger helpt me daar snel overheen: 'Doorlaope!' Het tempo wordt opgejaagd richting de 3.30/min en dat moet uit m'n tenen komen. Lopen blijft een mentaal spel; je kunt meer dan je denkt. Zodoende lukt het om weer een meter of 100 voorsprong te nemen op Robert&Robert. 

Laatste meters richting de finish.
(Foto: Kevin Kruijntjens).

Finish

Na Slavante zwaait Roger af (bedankt!) en mag ik nog het laatste rechte stuk richting finish. Ik word inderdaad tweede (44.02) achter Willy Peter (42.47) en voor Robert Willemsen (44.20). Met haar perfecte gevoel voor timing komt Yvonne aangefietst om de gewonnen bloemen in ontvangst te nemen ;-)

Bloemenhulde: midden Willy Peter, rechts Robert Willemsen.
(Foto: Yvonne Pijnenburg)